تحسین و تمجید؛ مُسکنی برای کاهش فاصله بین زوجین

یکی از مهارت هایی که در زندگی مشترک به صمیمیت زوجین کمک می کند، مهارت تحسین و تمجید است که هرچه زوجین در روابطشان نقاط مثبت را بازگو و هرچه بیشتر یکدیگر را تحسین و تمجید کنند رابطه شان شادتر خواهد شد.
به گزارش صبای سلامت، سمیه شاه مرادی، مشاور خانواده و روانشناس در برنامه «حریم آرامش» شبکه رادیویی سلامت با اشاره به ضرورت آموزش مهارت های ارتباطی همسران و شناخت از طریق گفت و گو، تمجید و تحسین از یکدیگر افزود: کسب مهارت برای زندگی مشترک، جزء مواردی است که حتما باید به آن توجه شود و بدون کسب مهارت اگر وارد زندگی شویم احتمال خطا افزایش پیدا می کند و ممکن است هزینه های زیادی دربرداشته باشد.
وی ادامه داد: بنابراین قبل از اینکه زندگی شکل بگیرد یا اگر در آغاز زندگی مشترک هستیم بهتر است سعی کنیم که مهارت های برقراری ارتباط با همسر را در خودمان تقویت و از آن ها استفاده کنیم.
این مشاور خانواده، یکی از مهم ترین مهارت های زندگی مشترک را توجه به مرزبندی دانست و گفت: شکل گیری مرزها بین خانواده های زوجین و زوجین است. زوجین در عین اینکه با خانواده ها دوست و صمیمی هستند حتما سعی کنند مرزها را حفظ و خانواده ها هم به شکل گیری این مرزها کمک کنند.
وی با بیان اینکه یکی از مهمترین مهارت هایی که حتما زوجین باید به آن توجه کنند این است که یکدیگر را خوب بشناسند، افزود: وقتی که گفت و گو و برقراری ارتباط بین زوجین کم می شود؛ وقتی که فضای مجازی و گوشی همراه وقت بیشتر زوجین را می گیرد؛ این مشغولیت ها بسیاری از اوقات، برقراری ارتباط کلامی را بین زوجین کم می کند و به حداقل می رساند.
شاه مرادی در ادامه تصریح کرد: وقتی برقراری این ارتباطات کم می شود اطلاعات بین زوجین هم کم می شود و هرچه اطلاعات کمتر شود شناخت کمتری به وجود می آید ؛ از این رو، زوجین باید تا می توانند نسبت به یکدیگر اطلاعات و شناخت پیدا کنند.
وی بیان کرد: نگاه ایده آل زوجین به یکدیگر در شروع زندگی مشترک،موجب می شود خوبی های هر یک در ذهن دیگری برجسته دیده شود؛ ولی بعدها و وقتی شناخت زوجین از هم بیشتر شد رفته رفته نقاط ضعف طرف مقابل هم شناسایی می شود.
این مشاور خانواده یادآور شد: دقیقاً اینجاست که باید ذهنیت افراد تغییر کند زیرا افراد ایده آل گرا تصور می کنند که همسر ایده آل و کاملی انتخاب کرده اند، ولی وقتی که وارد زندگی مشترک می شوند طبیعتاً می بینند که بعضی از رفتار و عادت های شخصی و حتی بعضی از نگرش ها ممکن است تفاوت داشته باشند.