تهمینه رنجبر دستنائی دبیر انجمن صنفی مسئولین فنی و مدیران کنترل کیفی استان لرستان ، دارای مدرک کارشناسی صنایع غذایی از سال ۷۸ با ورود به صنعت غذا در سمت های مدیریت تولید و مدیرکنترل کیفی و مسئول فنی مشغول به کار شد . در حال حاضر مسئول فنی در صنایع غذایی شوریجات و ترشیجات است . وی به عنوان مشاور صنایع غذایی نیز فعالیت دارد .
پایگاه خبری صبای سلامت ، با مهندس تهمینه رنجبر برای بررسی مسائل و مشکلات سامانه TTAC وزارت بهداشت که مدتی است طراحی و اجرا شده است به گفتگو نشست .
۱-مسئول فنی در وزارت بهداشت چه جایگاهی دارد ؟
متاسفانه در حال حاضر مسئولین فنی هنوز جایگاه واقعی خود را در وزارت بهداشت پیدا نکرده اند که می تواند عوامل مختلفی برای آن ذکر کرد که در ادامه به آن خواهم پرداخت . یکی از عوامل ضعف در انسجام و عدم راهبری جامعه مسئولین فنی می تواند باشد . مسئله دیگر عدم تثبیت جایگاه مسئولین فنی در وزارت بهداشت است که باید در جای خود مورد بررسی قرار گیرد .
بطور مثال سامانه ای بنام TTAC بمنظور تسهیل در ارتباط بین کارفرمایان و مسئولین فنی تعریف شده لیکن دارای نواقص بسیاری است که لزوم توجه بیشتری می طلبد . به معنای دیگر این سامانه می تواند مانع انجام وظیفه مسئولین فنی در اجرای قانون جهت حفظ سلامت تولیدات و محصولات گردد . زیرا در این سامانه قدرت تصمیم گیری در اختیار کارفرمایان قرار می گیرد .
۲-نقش مسئول فنی در ارتقا کیفیت محصولات صنایع غذایی ، آرایشی و بهداشتی چیست ؟
طبق ماموریتی که از سوی قانون بر عهده مسئولین فنی قرار گرفته ، کنترل و نظارت علمی بر تولید سالم محصول از ابتدای تهیه مواد اولیه تا فرآیند تولید و شبکه توزیع بر عهده این متخصصین قرار دارد . بطور خلاصه نظارت بر تولید محصول از مزرعه تا سفره .
۳- چالش ها و مشکلات فراروی مسئولین فنی در انجام وظایف چیست ؟
از آنجا که مسئولین فنی حقوق بگیر کارفرما هستند این نقیصه موجب تحت الشعاع قرار گرفتن استقلال مسئولین فنی در انجام وظایف شایسته خود می شود . این امر ایجاد تقابل و تضاد در انجام وظایف می کند .
نتیجه این عدم امنیت شغلی مسئولین فنی برای انجام وظایف خود است . در صورت نداشتن همراهی موجب اخراج توسط کارفرمایان می تواند گردد .
چالش دیگر نبود هماهنگی صنعت و دانشگاه و موج وحشتناک فارغ التحصیلان این حوزه در ورود به بازار کار است .
۴- علت تضعیف جایگاه مسئولین فنی را توضیح دهید ؟
پارامتر های مختلفی را می توان ذکر کرد بطور خلاصه ضعف وزارت بهداشت در این امر برجسته تر است .
۵- راه حل چیست ؟
وزارت بهداشت می بایست در بخش ایجاد استقلال مسئولین فنی و عدم وابستگی مالی به کارفرما ؛ ورود کرده وبا ایجاد صندوق حقوقی مسئولین فنی ، ارتباط و وابستگی مالی و حقوقی بین کارفرما و مسئولین فنی را قطع نماید .
۶- تفاوت عملکرد نظارتی کشور ما با سایر کشورها در حوزه صنایع غذایی ، بهداشتی و آرایشی چیست ؟
نظارت در حوزه محصولات سلامت محور یک وظیفه حاکمیتی است . لذا نمی شود آنرا وابسته به عوامل و پارامترهای متغیر نمود . در کشور ما این متغیرها وجود دارد ولی در سایر کشورها این نظارت استقلال خود را از سوی حاکمیت کاملا حفظ کرده و بعهده دارد . برای مثال همانگونه که قبلا عرض کردم حقوق و دستمزد مسئولین فنی باید از سوی حاکمیت پرداخت شود نه از طریق کارفرما .
۷- مرجع رسیدگی به مشکلات مسئولین فنی و کارفرما کجاست ؟
علی القاعده این مرجع در وزارت تعاون و کار و امور اجتماعی تعریف می شود . اما برای مسئولین فنی در اداره کار هنوز جایگاهی تعریف نشده است و همانند یک نیروی کار عادی به آن نگریسته می شود .
۸- سامانه TTaC چیست ؟
این سامانه توسط وزارت بهداشت با هدف سهولت در ارتباط با صنایع حوزه سلامت طراحی و اجرا شده است . اما در اجرا چندان موفق نیست زیرا این سامانه در کنترل کارفرما قراردارد .
کارفرما می تواند با کمترین هزینه به جای اصلاح نقص ، اقدام به پاک کردن صورت مسئله یعنی حذف و اخراج مسئول فنی نماید .
در گذشته کارفرما موظف بود با حضور در جامعه صنفی مسئولین فنی قرارداد استخدامی را امضا نماید ولی با طراحی سامانه TTAC انجمن نقش حمایتی خود را کاملا از دست داده و این سامانه قادر به انجام این ماموریت خطیر نمی باشد .
۹- جایگاه و نقش رسانه جهت بهبود عملکرد در حوزه سلامت غذا چیست ؟
رسانه رکن چهارم دموکراسی است . آزادی عمل رسانه در حوزه اطلاع رسانی موجب کاهش ضریب خطا در عملکرد خواهد شد . به عبارتی دیگر ضامن سلامتی و عنصری مهم است .
آگاهی مخاطب از فرآیند ورود و خروج محصول بویژه حوزه صنایع غذایی یکی از مولفه های حفظ سلامتی است . کارفرما می داند که هیچگاه نمی تواند از مسئولیت و وظایف جاری خود شانه خالی کند چون همواره مورد رصد قرار می گیرد . به تعبیر دیگر غیبت رسانه در صحنه موجب بروز فاجعه خواهد شد .