رفلاکس معده نوزاد چیست و چرا اتفاق می‌افتد؟

رفلاکس اسید معده زمانی است که غذا از معده کودک، به مری او (لوله‌ای عضلانی که دهان را به معده متصل می‌کند) باز می‌گردد و این ممکن است منجر به تف کردن یا استفراغ شود. در اکثر نوزادان، رفلاکس معده مشکل‌ساز نیست چرا که دستگاه گوارش کودک هنوز به طور کامل رشد نیافته است.

به گزارش صبای سلامت، با این حال، برای برخی از نوزادان، رفلاکس جدی‌تر است و بر توانایی آنها در دریافت مواد مغذی کافی تأثیر می‌گذارد. کودکان معمولاً علائم دیگری مانند خون در استفراغ، کاهش وزن یا سرفه مزمن دارند. متخصصین کودک این علائم را «علائم دردسرساز» می‌نامند. زیرا چنین علائمی تفاوت بین رفلاکس معده (GER) و بیماری رفلاکس معده شدید (GERD) را نشان می‌دهد. GERD شکل جدی‌تری از GER است که باعث مشکلات جدی سلامتی می‌شود.

رفلاکس معده در نوزادان سالم بارها در طول روز اتفاق می‌افتد. تا زمانی که کودک شما سالم و راضی است و به خوبی رشد می‌کند، رفلاکس دلیلی برای نگرانی نیست و باید بدانید که این عارضه با بزرگتر شدن نوزاد کمتر می‌شود. ادامه داشتن رفلاکس نوزاد پس از 18 ماهگی غیرعادی است. در موارد نادر، رفلاکس معده نوزاد منجر به کاهش وزن یا رشد می‌شود که از سایر کودکان همسن و هم‌جنس خود عقب می‌ماند. این علائم ممکن است نشان‌دهنده یک مشکل پزشکی باشد. این مشکلات پزشکی ممکن است شامل آلرژی، انسداد در دستگاه گوارش یا بیماری رفلاکس معده به مری شدید (GERD) باشند.

در نوزادان، حلقه عضلانی بین مری و معده هنوز به طور کامل رشد نکرده است. این عضله اسفنکتر تحتانی مری (LES) نامیده می‌شود. هنگامی که LES به طور کامل توسعه نیافته است، به محتویات معده اجازه می‌دهد تا به مری برگردند. با گذشت زمان،LES به طور معمول رشد می‌کند. برخی از عواملی که در رفلاکس معده نوزاد نقش دارند در نوزادان رایج هستند و اغلب نمی‌توان از آنها اجتناب کرد. اینها شامل دراز کشیدن در بیشتر اوقات و تغذیه با رژیم غذایی کاملاً مایع است. اما گاهی اوقات رفلاکس اسید معده نوزاد می‌تواند ناشی از شرایط خطرناک‌تری باشد، مانند:

  • اسید معده بیش از حد معمول: در این شرایط، معده اسید کافی برای تحریک و آسیب به پوشش مری دارد.
  • تنگی پیلور: یک دریچه عضلانی وجود دارد که به غذا اجازه می‌دهد تا از معده خارج شود و به عنوان بخشی از هضم وارد روده کوچک شود. در تنگی پیلور، این دریچه ضخیم شده و بزرگ‌تر از آنچه که باید می‌شود. به این ترتیب دریچه ضخیم شده غذا را در معده به دام می‌اندازد و مانع از ورود آن به روده کوچک می‌شود.
  • ازوفاژیت ائوزینوفیلیک: نوع خاصی از گلبول‌های سفید خون در حملاتی به پوشش مری آسیب می‌رسانند. این گلبول سفید ائوزینوفیل نامیده می‌شود.
  • سندرم ساندیفر: این سندرم باعث کج شدن و چرخش نامنظم سر و حرکاتی شبیه تشنج می‌شود. جالب است بدانید که سندرم ساندیفر یکی از عوارض جانبی نادر GERD است.

رفلاکس در نوزادان بسیار شایع است. حدود 50 درصد از نوزادان تا 3 ماهگی حدأقل یک بار در روز علائم رفلاکس مانند تف کردن را نشان می‌دهند. این درصد وقتی نوزادان به 4 ماهگی می‌رسند، حدود 66 درصد خواهد بود. اما در 7 ماهگی، این عدد به 14 درصد کاهش می‌یابد و در 10 تا 14 ماهگی کمتر از 5 درصد است. اکثر نوزادان GER دارند که در سال اول شایع است و جای نگرانی نیست. با این حال، برخی از نوزادان نیز ممکن است مبتلا به GERD باشند.

پایان پیام/

خبرنگار : رقیه بقائی

کد خبر: # 14070820747